Μια διδακτική ιστορία που σε καιρούς χαλεπούς , μίζερους,και ακατάλληλους, μας κρούει το εσωτερικό μας κουδούνι άμυνας, απέναντι σε μια δύσκολη χρονικη συγκυρία.
Μια ιστορία που όποιος την καταλάβει, θα πρέπει να αφυπνιστεί για όλα αυτά που μας συμβαίνουν,καθως η μόνη λύση είναι η... αντίδραση!!
Ένας νεαρός προς τον διάβολο:
- Πώς κατάφερες να στείλεις στην κόλαση τόσες ψυχές;
Ο διάβολος:
– Μέσο του φόβου!
Ο νεαρός:
–
Μπράβο
! Και τι φοβόντουσαν; Πόλεμους; Πείνα;Ο διάβολος:
– Όχι… Μια αρρώστια!
Ο νεαρός:
– Δεν αρρώστησαν; Δεν πέθαιναν; Δεν υπήρχε γιατρειά;
Ο διάβολος:
-….. αρρώστησαν. Πέθαναν. Υπήρχε γιατρειά…
Ο νεαρός:
– Δεν καταλαβαίνω…
Ο διάβολος:
– Πίστεψαν, καταλάθος, ότι το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κρατήσουν με κάθε κόστος είναι η ΖΩΗ.
Σταματήσαν να αγκαλιάζονται, σταματήσαν να χαιρετάει ο ένας τον άλλον.
Παράτησαν όλες τις ανθρώπινες επαφές…. Αφήσαν οτιδήποτε ήταν ανθρώπινο!
Έμειναν χωρίς χρήματα. Έχασαν την δουλειά τους.
Επέλεξαν όμως να φοβούνται για την ζωή τους ακόμα κι αν δεν είχαν ψωμί να φάνε.
Πίστεψαν ότι άκουσαν, διάβασαν εφημερίδες και πίστεψαν τυφλά ότι διάβασαν.
Παράτησαν την ελευθερία. Δεν έφυγαν ξανά από το σπίτι.
Δεν πήγαν πουθενά. Δεν επισκέφθηκαν ποτέ ξανά φίλους και συγγενείς.
Όλος ο κόσμος μετατράπηκε σε μια τεράστια φυλακή με εθελοντές κατάδικους.
Δέχτηκαν τα πάντα!
Όλα αυτά για να επιβιώσουν μια ακόμα μίζερη ημέρα.
Δεν έζησαν, πέθαιναν κάθε μέρα!
Ήταν πολύ εύκολο να πάρω την μίζερη ψυχή τους.
Επιτέλους, ας ξυπνήσουμε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου